Jîyana me hemûyan carinan bi serobino dibe. Hin caran em xwe bêhêvî, westîyayî an jî bêhêz hîs dikin, carinan jî em nizanin ka ev hest ji ku tên. Lê belê, bi gelemperî nexweşî ne ji rewşên derve, ji adetên me bi xwe tên. Di vê nivîsê de em ê behsa wan adetan bikin ku nexweşîyê çêdikin û em ê rêyên xilasbûna ji wan nîşan bidin.
1. Mirov li Bendê be ku Her Tişt Zelal Bibe
Mirovên nexweş bi gelemperî li bendê ne ku di jîyana wan de nezelalî ji holê rabin. Ji bo biryargirtinê an jî tevgerê, ew dixwazin her tişt bi temamî li cihê xwe be. Lê ev yek bi piranî dibe sedem ku ew bêhereket bimînin û fersendên xwe ji dest bidin.
Çare: Bi nezelalîyê re li hev bikin. Bi gavên piçûk dest pê bikin û li bendê nemînin ku her tişt bêkêmasî be. Mînak, armancekê dîyar bikin û ji bo gihiştina wê pîlanekê çêbikin.
2. Li Pejirandina Xelkê Digerin
Mirovên nexweş bi gelemperî dixwazin karên wan an biryarên wan ji alîyê kesên din ve bêne pejirandin. Ev bendewarî bawerîya wan bi xwe bi çavkanîyên derve ve girêdide û valahîyeka navxweyî diafirîne.
Çare: Nirxê xwe bi xwe dîyar bikin. Li şûna ku hûn li ser fikrên kesên din bisekinin, balê bikişînin ser armanc û nirxên xwe. Her roj ji xwe bipirsin: “Ez vê biryarê çima digirim?” û piştrast bin ku bersiv ji dilê we tê.
3. Li Pêşerojê Dijîn
Gelek kes difikirin ku bextewerî bi serkeftinek an armanceka pêşerojê ve girêdayî ye. Fikrên wekî “Ger ez wê karê bistînim, ger ez wê malê bikirim, ez ê bextewer bibim” nahêle ku em niha kêfxweş bibin û hesteka lezgînîyê diafirîne.
Çare: Pratîka hişmendîyê (mindfulness) bikin. Di nav rojê de çend deqeyan birawestin, bêhna xwe berdin, balê bikişînin ser derdora xwe û ji vê kêlîyê kêfê bigirin. Bi bîr bînin ku bextewerî bi tiştên ku niha di destê we de ne jî mimkun e.
4. Fikrên Negatîf Ciddî Digirin
Mirovên nexweş, fikrên negatîf ên ku di hişê wan re derbaz dibin zêde ciddî digirin û wan wekî rastîyekê qebûl dikin. Ev yek wan di çerxeka bêdawî ya nexweşîyê de dihêle.
Çare: Fikrên negatîf wekî ewrekê bihesibînin; ew tên û diçin. Li şûna ku hûn xwe bi wan ve girêbidin, bi tenê temaşe bikin û bihêlin biçin. Medîtasyon an nivîsîna rojane dikare alîkarîya rêvebirina van fikran bike.
5. Mayîna di Qada Rehetîyê de
Mayîna di qada rehetîyê de yek ji sedemên sereke yên nexweşîyê ye. Tecrûbeyên nû, rîsk û zehmetî ji bo geşepêdana kesane pêwîst in, lê mirovên nexweş bi gelemperî ji van gavan direvin.
Çare: Bi rîskên piçûk dest pê bikin. Mînak, hobîyeka nû peyda bikin, bi kesekê nû re hevdîtinê bikin an di karê xwe de berpirsyarîyeka nû bigirin. Her gaveka piçûk qada we ya rehetîyê fireh dike û bawerîya we bi xwe zêde dike.
6. Balê Dikişînin ser Pirsgirêkan
Di jîyanê de her tim tiştek dikare xelet biçe. Mirovên nexweş bi gelemperî li ser van pirsgirêkan disekinin û nikarin wêneyê giştî bibînin. Ev yek wan di nav nexweşîyeka kûrtir de dihêle.
Çare: Li şûna ku hûn li ser pirsgirêkan bisekinin, li çareserîyan bigerin. Gava ku hûn bi pirsgirêkekê re rû bi rû dimînin, bipirsin: “Ez vê çawa dikarim çareser bikim?” Pirsgirêkan wekî fersendên fêrbûnê bibînin.
7. Xwe Sûcdar Dikin
Xwe bi berdewamî rexnekirin û sûcdarkirin yek ji çavkanîyên sereke yên nexweşîyê ye. Fikrên wekî “Ez têra xwe ne baş im” jixwebawerîyê kêm dike û motîvasyonê dadixe.
Çare: Ji xwe re nerm û nazik bin. Xeletîyên xwe qebûl bikin, lê wan wekî fersendên fêrbûnê bibînin. Her roj taybetmendîyeka xwe ya erênî bînin bîra xwe û serkeftinên xwe pîroz bikin.
8. Bi Paşerojê ve Asê Dimînin
Mirovên nexweş bi gelemperî bi nerênîyên paşerojê ve girêdayî dimînin û îro ji dest didin. Ev yek nahêle ku ew ji niha kêfê bistînin û bi hêvî li pêşerojê binêrin.
Çare: Ji bo ku hûn paşerojê berdin, pratîka efûkirinê bikin; ev dikare efûkirina xwe an jî ya kesên din be. Nivîsîna rojane an axaftina bi terapîstekê re dikare alîkarîya we bike ku hûn ji barên paşerojê xilas bibin.
9. Çavnebarîya Xelkê Dikin
Çavnebarîkirina serkeftin an bextewerîya xelkê, yek ji adetên hevpar ên mirovên nexweş e. Ev yek nahêle ku ew li jîyana xwe bisekinin û hesteka kêmasîyê diafirîne.
Çare: Serkeftinên kesên din wekî îlhamê bibînin. Li ser armancên xwe bisekinin û xwe bi xelkê re berawird nekin. Kêmkirina wextê ku hûn di medyaya civakî de derbaz dikin dikare di şikandina vî adetî de bi bandor be.
10. Hewildana Razîkirina Her Kesê
Hewildana razîkirina her kesê, hem westîner e hem jî ne mimkun e. Mirovên nexweş bi gelemperî di vê hewildanê de xwe ji bîr dikin û hewcedarîyên xwe paşguh dikin.
Çare: Fêrî gotina “Na”yê bibin. Sînorên xwe dîyar bikin û hewcehîyên xwe zelal bikin. Bextewerîya xwe li ser bendewarîyên xelkê bixin.
Encam: Hilbijartina Bextewerîyê Mimkun e
Nexweşî bi piranî ne ji rewşên derve, ji adetên me bi xwe tên. Adetên ku li jor hatine behskirin, bêyî ku em hay jê hebin, enerjîya me dixwe û me ber bi nexweşîyê ve dibe. Lê nûçeyeka xweş heye: Fêmkirin û guhertinên van adetan di destê me de ye. Bi gavên piçûk dest pê bikin, bi hişmendî adetên erênî bipejirînin û bêtir şahîyê li jîyana xwe zêde bikin. Bînin bîra xwe, bextewerî ne cihê gihiştinê ye, rêwîtîyek e. Her sibeh, hûn dikarin ku di vê rêwîtîyê de gavekê bavêjin!
