Berî destpêkirina gotarê, ez wek ciwanekî kurd spasîya Kawa Nemir dikim, ku ev berhem û gelek klasîkên din ên cîhanê wergerandîye kurdî. Xebatên wiha divê bi her awayî bê pesindan û piştgirîkirin.
Romana James Joyce ya bi navê Ulysses ku yek ji berhemên herî bibandor û nakok ên edebîyata sedsala 20an e, ji hêla gelek rexnegiran ve wek yek ji girîngtirîn berhemên edebîyata nûjen tê hesibandin. Roman bi nêzîkatîya afirîner û ceribandî ya nivîskar, bi avahîya xwe ya çîrokî ya tevlihev û sembolîzma dewlemend ve weke şahesereke edebî tê dîtin. Ulysses xwendevanên xwe digihîne geryanek kûr di nav cîhanên hundurîn ên karakteran de ku ew rojekê li kolanên Dublînê dişopînin.
Ulysses yek ji nimûneyên herî berbiçav ên nêzîkatîya modernîst a James Joyce e. Roman bi derbasbûna ji çîrokbêjîya kevneşopî, bi karanîna teknîka herikîna hişmendîyê û perspektîfên vebêjer ên cihêreng ezmûnek xwendinê ya bêhempa pêşkêş dike. Her beş li ser ezmûnên derûnî, raman û hestên karakterekî cûda disekine. Dema ku xwendevan di cîhanên hundurîn ên karakteran de digere, ew dibin şahidê lîstikên Joyce yên ziman û şêwazê.
Di Ulysses de dewlemendîyeke mezin a rewşenbîrî heye. Roman dema ku behsa Odyssey ya mîtolojîya Yewnanî ya Homeros dike, li tevna civakî, çandî û dîrokî ya Dublina hemdem vedigere. Di nava rojekê de li kolanên Dublînê, Joyce bi bûyer, têkilîyên mirovî, serhildanên sîyasî û dînamîkên civakî yên karakteran re wêneyek berfireh xêz dike. Bi vî awayî Ulysses ji çîroka karakteran wêdetir, portreya civakekê xêz dike.
Yek ji mijarên herî girîng ên romanê serpêhatîyên mirovan û lêgerîna nasnameyê ye. Karakterên bi mijarên gerdûnî yên wekî tevlihevîya jîyanê, xwezaya evîn û zayendîtîyê û rola huner û çandê re mijûl dibin. Joyce dema ku cîhanên hundurîn ên karakteran vedikole, balê dikişîne ser tevlihevî, şikestî û gerdûnîbûna mirovan.
Ulysses di dema weşana xwe de gengeşîyeke mezin çêkir û bi sansurê re rû bi rû ma. Lê bi demê re nirx û bandora wêjeyî ya romanê her ku diçe zêdetir dibe. Ulysses di edebîyatê de wek şahesereke nûjen ku sînorên edebîyata nûjen derdixe cihê xwe girtîye. Romana James Joyce ya bi navê Ulysses di dîroka edebîyatê de qonaxeke girîng e. Hem bi dewlemendîya xwe hem jî bi nêzîkatîya xwe ya ceribandinê bala xwendevanan dikişîne û pirsîyar dike. Ev roman ne tenê sînorên wêjeyê fireh dike, di heman demê de li serpêhatîya mirovî û dînamîkên civakî jî nêrîneke kûr pêşkêş dike. Ulysses dê wekî yek ji berhemên mezin ên edebîyata nûjen îlhama nifşên paşerojê bidomîne.
